กาดฮ่อช้างคลานเชียงใหม่

ลิตเติ้ลยูนนานในบรรยากาศคนเมือง

001_1

พี่สาวชาวจีนมุสลิม ขายแพนเค้ก เปี่ยมด้วยรอยยิ้มและไมตรี

             หลายครั้งที่อยากเอาชนะความขี้เกียจ ตื่นไปเดินเล่นกาดฮ่อ ตลาดเล็กๆของชุมชนชาวจีนฮ่อในเชียงใหม่ แต่ไม่เคยเอาชนะตัวขี้เกียจได้สักที จนในวันหนึ่งพี่สาวฮิมิโตะ ณ โตเกียว ก็แซะแงะฉันออกจากเตียงมาเดินกาดฮ่อจนได้ จะบอกว่าการเดินตลาดให้สนุกต้องมีคู่หูที่มีความสนุกและตื่นเต้น กับ ภาพ กลิ่น และรสของอาหารเหมือนๆ กัน มีพฤติกรรมเหมือนกันคือซื้ออาหารราวกับวันพรุ่งนี้มะรืนนี้จะไม่เหลืออะไรให้ซื้อแล้วในโลกนี้  ฉันและพี่ฮิมิโตะเรามีจุดร่วมตรงนั้น

002_5

แพนเค้กข้าวโพด แผ่นละสิบบาท ซื้อเจ้านี่ม้วนไปกินกับกาแฟที่อยู่ด้านหน้าจะฟินมาก

003_7

         ใครไม่ชอบแบบทอด เจ้าข้าวโพดที่ทำแพนเค้กก็แปลงร่างมาอยู่ในกรวยเปลือกข้าวโพด ทำให้นึกถึงอาหารเม็กซิกันที่เรียกว่า Tamales ซึ่งใช้เปลือกข้าวโพดห่อเหมือนกัน ต่างกันที่ เป็นของคาว

            ชื่อกาดฮ่อ ก็เพราะที่นี่เป็นชุมชนของชาวจีนยูนนาน ที่คนเมืองเราเรียกพวกเขาว่าจีนฮ่อ พวกเขาตั้งรกรากอยู่ในเชียงใหม่มานานนม ศูนย์กลางชุมชนของพวกเขาคือ มัสยิดเฮดายาดุลอิสลาม เราเรียกกันสั้นๆว่ามัสยิดบ้านฮ่อ ตั้งอยู่บริเวณถนนเจริญประเทศซอยหนึ่ง ซึ่งปัจจุบันนี้ กลายเป็นของเศรษฐี ที่กว้านซื้อพื้นที่บนถนนเจริญประเทศ ไปจนเกือบหมด ทำให้ถนนสายนี้กลายเป็นถนน “เจริญ” ประเทศ ไปแล้วตามชื่อ ตลาดนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของเขา ตลาดเปิดทุกวันศุกร์ 6 โมงเช้า จนถึง สิบโมง ก็หมด ถ้าไปประมาณเที่ยงก็อาจจะไม่ได้ของดี เพราะฉันไปเก้าโมง สิบโมงอาหารอร่อยก็หมดแล้ว

004_31

เดินเข้ามาเจอร้านขายซาโมซาเจ้าของชื่อ นูริยะ ปาทาน ที่มาขายที่นี่ที่เดียว วันอื่นๆเขาทำส่งอย่างเดียว โทร  087 -787 3755

            ไฮไลต์ของที่นี่ คืออาหาร ผัก และผลไม้สด ดีจริง ราคาไม่แพง มีรอยยิ้มและความน่ารักแทรกอยู่ในทุกอณูของตลาด เดินไปกินไป ถ่ายรูปไป บางทีถูกใจแม่ค้า ฉันซื้อแล้วแม่ค้ายังมีการแถมให้แบบไม่สนต้นทุนกันเลย ความสนุกของตลาดนอกเหนือจากอาหารละลานตา หน้าตาโปรๆแล้ว ยังมีความเป็นนานาชาติมากๆ ถ้าคุณยืนซื้อของอยู่ ณ จุดใดจุดหนึ่งของตลาด คุณจะได้ยิน เสียงภาษาจีน ภาษาอังกฤษ ภาษาไทย ภาษาเมือง หรือแม้แต่ภาษาไต ก็หลั่งใหลผ่านเข้ามาในโสต จนฟังแล้วสนุกนึกอยากได้วุ้นแปลภาษาของโดเรม่อนมาสักก้อน

หลังจากนี้ขอเล่าเรื่องด้วยภาพและคำบรรยายสั้นๆนะคะ จะได้เห็นภาพไปพร้อมๆกัน ไปค่ะ ไปกัน……

005_21

เกาลัดเป็นอีกอย่างหนึ่งที่ขายดิบขายดีจนคั่วกันไม่ทัน 

006_6

ถั่วเน่าไต ห่อด้วยใบสัก ห่อละสิบบาท กลิ่นดี ราขึ้นกำลังได้ที่ทีเดียว แม่ค้าบอกว่าถ้าไม่ใช้ใบสักราจะไม่ค่อยขึ้น ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของถั่วเน่า เราสามารถนำถั่วเน่าไตมาทำอาหารได้เหมือนๆกับเต้าเจี้ยว คนเมืองสามารถเอามาใส่น้ำพริกอ่อง เอามาใส่น้ำเงี้ยวก็อร่อยดี รสชาติธรรมชาติไม่เค็มสังเคราะห์เหมือนเต้าเจี้ยวขวด

007_8

ถั่วหัวช้าง (Chick Peas) ใครที่ชอบกินอาหารอินเดียคงรู้จักถั่วชนิดนี้ดี ต้มแล้วขายราคาไม่แพง

008_9

เจ้าเดียวกันเขาขายถั่วลันเตางอก อาหารเพื่อสุขภาพด้วย

009_10

ตลาดนี้เป็นฮาลาล เรื่องไก่เรื่องเนื้อและความสะอาดเชื่อถือได้ ไก่ดำกองนี้จึงล่อตาล่อใจฉันมากอยากซื้อไปตุ๋น แต่ต้องหักใจไว้เพราะของเต็มตระกร้าแล้ว

010_11

เนื้อน้ำค้าง ที่จริงแล้วเจ้านี่เป็นสาเหตุให้ฉันตื่นขึ้นมาเพื่อไปตลาด เพราะได้ไปชิมของพี่ฮิมิโตะแล้วติดใจ เลยตัดสินใจถอยมาหนึ่งชิ้นเขื่องๆ ราคา 600 บาท จัดได้ว่าคุ้มเพราะกินได้นานทีเดียว (ถ้าไม่มีใครมาแย่งกิน)

011_12

ป้าฟ่ง เป็นสาหตุที่สองที่ทำให้ต้องมาตลาดนี้ให้ได้ ของดองของหมักแกโปรมากๆ รสชาติดีมากๆ เบอร์ป้าฟ่ง เผื่อหาไม่เจอ 081-164 0165

012_13

เต้าหู้เผ็ด อร่อยมากรสชาติดี เนื้อเต้าหู้มีรสเหมือนชีส เปลือกนอกเผ็ดเค็มประแล่ม ปิ๊บนี้หมักเป็นเวลาหนึ่งปี

013_14

เต้าหู้ปิ๊บนี้หมัก 4 ปี ต่างจากปิ๊บข้างบนคือมีขิงซอยเยอะกว่า อายุนานกว่า กินกับข้าวสวยร้อนๆ มันอร่อยสุดใจจริงๆ ฉันคิดว่าจะเอามาประยุกต์ทำพาสต้าซอส ต้องอร่อยเวอร์วังแน่ๆ  แต่ลูกป้าฟ่งบอกว่า เจ้านี่ใช้ทำข้าวผัดยูนนาน ตั้งกระทะน้ำมัน กระเทียมลง เต้าหู้ไปขยี้ๆ ใส่ข้าวลงไป ผัดให้แห้งแล้วกินกับผักสด เขาว่ามันฟินมาก….

014_15

ปิ๊บนี้เป็นเต้าเจี้ยวเผ็ดมีขิงปนอยู่หน่อยๆ ฉันลองเอามาผัดกับผักกาดเขียวต้นเล็กๆ พบว่าอร่อยมาก ไม่ต้องใส่น้ำปลาหรือซีอิ๊วเลย

015_16

เป็นอีกร้านพี่พลาดไม่ได้ ขนมจีนบัตรคิว น้ำหยวก ร่ำลือกันว่าอร่อยมาก คนเยอะฉันเลยท้อ ไปหาเอาดาบหน้าดีกว่า หิวมาก ณ เวลานั้น

016_17

 เดินจากร้านขนมจีนมา เจอร้านข้าวปุกงาดำ หลายร้านคู่ขนานกัน ข้าวปุกคือข้าวเหนียวดำตำกับงาดำเติมเกลือเข้าไปนิดหน่อย ทำเป็นแผ่นกลม ทาน้ำมัน วางบนใบตองเรียงกันเป็นชั้น เวลากินเอามาย่างไฟจนพอง หอม 

017_18

เด็ดสุดของการกินข้าวปุกงาคือสิ่งนี้ คืองาขี้ม้อนคั่วตำแล้วเคี่ยวกับน้ำอ้อย ได้รสที่มันและหอม กินกับข้าวปุกร้อนๆที่หนึบเหนียวราดน้ำอ้อยนี่เข้าไป เห็นสวรรค์รำไรค่ะ คุณขา

018_20

ข้าวแรมฟืน หลังร้านป้าฟ่งหมดตั้งแต่ยังไม่สิบโมงดี ถ้วยนี้ของค่นอื่นไม่ได้กิน เสียใจๆๆๆ

แผนที่ค่ะ