กินข้าว สาวเรื่องหมะเมียะที่เฮือนเสาร์คำ

ร้านก๋วยเตี๋ยวที่อยู่ตรงกันข้ามประตูเชียงใหม่ ติดกับเจดีย์วัดเชียงของหรือกู่พม่า วัดร้างที่เหลือแต่เพียงเจดีย์ ห้อมล้อมด้วยอาคารพานิชย์ แต่ก่อนร้านนี้เป็นร้านเพิงเล็กๆ และมาปรับปรุงใหม่เมื่อไม่ถึงสิบปีที่ผ่านมา มีคนบอกมานานแล้วว่า ก๋วยเตี๋ยวต้มยำของร้านนี้อร่อยมาก พยายามจะจอดรถหลายทีก็ไม่ได้กินสักทีจนกระทั่งมาทำงานโรงแรมใกล้ๆ แถวนี้จึงได้เดินมากิน

ร้านนี้เป็นร้านของคุณ ทวีเดช ชัยมานะ (ชัยวงศ์) เป็นคนที่อยู่อาคารพาณิชย์หลังนี้ตั้งแต่เกิด และเป็นที่อยู่ของครอบครัวเขาด้วยไม่เคยย้ายไปไหน คุณพ่อของคุณทวีเป็นคนจีนแต้จิ๋ว และ คุณแม่เป็นคนเมือง สูตรก๋วยเตี๋ยวก็เป็นสูตรของเตี่ยที่ทำมานาน ตั้งแต่เกิดคุณทวีก็เห็นพ่อขายก๋วยเตี๋ยวแล้ว

หลักๆ ที่ร้านนี้ขายก๋วยเตี่ยวและข้าวซอย ซึ่งข้าวซอยเป็นข้าวซอยคนเมือง เขาปรับลดความเผ็ดลง ให้เติมพริกเอาเอง คือทั้งเส้น และรสชาติ เหมือนนั่งย้อนไทม์แมชชีน เจอละข้าวซอยที่เคยกินตอนเด็กๆ มันจะไม่หวานแบบนี้แหละ อยากกินรสอะไรก็เติมเอา

นอกเหนือจากก๋วยเตี๋ยวต้มยำกับข้าวซอยที่อร่อยถูกใจแล้ว คุณทวีก็เล่าให้ฟังว่าเขามีแม่เป็นคนเมือง ถ้าหมดโควิดก็อยากทำอาหารเมืองขาย เพราะตอนนี้แมีแต่อาหารเมืองใส่น้ำตาล หาดีๆ กินไม่ได้เลย แอนนี่ตบเข่าฉาดเลยทีเดียว 555 เชียร์สุดตัวถ้าจะทำบอกเลย

คุยไปคุยมาเรื่อยๆ เริ่มลุกลามไปถึงอดีตต้นตระกูลคุณแม่ของคุณทวี เขาเล่าว่าเขาสืบเชื้อสายมาจาก ท้าววิเศษบุญสูง เป็นบุคคลสำคัญท่านหนึ่งในประวัติศาสตร์ล้านนา …โอ้โห ได้ยินแล้วก็วางตะเกียบ นั่งคุยกับเขาไปเรื่อยๆ จนไปถึงเรื่องราวความรักของเจ้าน้อยศุขเษม และ หมะเมียะ โรมิโอจูเลียต ภาคล้านนา ที่ฝ่ายหนึ่งตรอมใจด้วยรักและอีกฝ่ายหนึ่งบวชตลอดชีวิต และท้าววิเศษบุญสูงเป็นเสมือนหนึ่งพยานความรักของพวกเขา เพราะมีตำแหน่งเป็นผู้ดูแลเจ้าน้อยศุขเษม และเป็นคนไปรับเจ้าน้อยกับหมะเมียะมาจากพม่า จนกระทั่งทางเดินแห่งรักจบสิ้น ในวันอำลาท่านก็เป็นคนที่ดูแลจัดการเรื่องนี้

ได้ฟังก็เลยกลับมาค้นหนังสือ 100 ปีแห่งรัก หมะเมียะ~เจ้าศุขเกษม (พ.ศ. 2446-2546) ของอาจารย์ธเนศวร์ เจริญเมือง เป็นหนังสือที่ดองไว้นานจนสันหนังสือเหลือง ได้กลับมาอ่านเรื่องราวของเจ้าน้อยศุขเษม ในหนังสือเรียกท้าววิเศษบุญสูง แค่สั้นๆ ว่าท้าวบุญสูง โดยในหนังสือกล่าวว่า “เป็นขุนนางที่จัดส่งเจ้าน้อยศุขเษมไปเรียนที่เมาะละแหม่ง” อ่านดูแล้วความรักของเจ้าชายฝ่ายเหนือวัย 20 และ หญิงสามัญชนชาวพม่า อายุ 16 นั้น อาศัยเพียงสัญญารักมั่นคงตราบสิ้นชีวิตเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย ท่ามกลางการเมือง ทั้งประเทศตะวันตก และ สยาม ที่เตรียมจะกลืนกินล้านนาได้ทุกเมื่อ

เรื่องความรักป๊อบปี้เลิฟเล็กๆ ของหนุ่มสาว กลายเป็นประเด็นทางการเมือง จบด้วยความโศกเศร้าที่ผู้ใหญ่อาจจะคิดไม่ถึงว่าความรักของวัยรุ่นจะตราตรึงชนิดว่ากลายเป็น Love Sick และทำให้เกิดการสูญเสียได้ แล้วโศกนาฏกรรมความรักนี้ก็กลายเป็นบทเพลง เป็นตำนานรักขับขานให้พวกเราฟังโดย คุณจรัล มโนเพชร

อยากแนะนำให้ลองหาเล่มนี้มาอ่านดูนะคะ อ่านสนุกมาก แอนไม่ได้สนใจเรื่องของเจ้าน้อยศุขเกษมเลย คิดแบบตื้นๆ มาตลอดว่าคงเป็นเรื่องแต่งเหมือนสาวเครือฟ้า อันที่จริงแล้วเป็นความรักที่เกิดขึ้นจริง ตัวละครมีชีวิตจริงโลดแล่นในประวัติศาสตร์ น่าจะหาซื้อได้ที่ สุริวงศ์บุคเซนเตอร์ และ สถาบันวิจัยสังคมค่ะ ลองหาดู

ช่วงนี้กินอะไรก็เป็นเรื่องเป็นราวไปหมด นี่แค่กินก๋วยเตี๋ยวยังได้เรื่องเยอะขนาดนี้…เชียงใหม่เป็นเมืองที่มีเรื่องราวอยู่ทุกที่จริงๆ

ร้านอยู่ติดเจดีย์เก่าตรงข้ามประตูเชียงใหม่ หาที่จอดเดินมาง่ายสุดค่ะ เปิด 8.00-17.00