หลวงพระบาง…อย่างฟินๆ (2)
เมรีกับไวน์ขวดโปรด ของดีราคาไม่แพง
ตอนที่แล้วพูดถึง สถานที่กินกลางวันไปแล้ว รอบนี้มาลองสถานที่กินกลางคืนกันบ้าง เมื่อก่อนทุกครั้งที่ไปทำงานที่หลวงพระบาง จะจบวันที่ร้านปักหลักไวน์บาร์บนถนนสีสะหว่างวงตลอด ทริปก่อนหน้าที่ยังไม่รู้จักปักหลัก ก็ไปจ่อมจมอยู่ที่ L’Usine ริมแม่น้ำโขง ตอนนี้พอร้านปักหลัก กับ L’Usine ไม่มีแล้วเลยเสียศูนย์นิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้เสียทั้งหมดซะทีเดียว ด้วยนิสัย (สันดาน) ของขี้เหล้าหลวงแล้ว ย่อมหาบ่อนได้เสมอ (บ่อนแปลว่าสถานที่ในภาษาลาว)
สาเหตุที่ชอบดื่มไวน์ที่หลวงพระบาง เพราะว่าที่นี่ไม่มีภาษีอบายมุข ไวน์นำเข้ารสชาติดีๆ จึงมีวางขายมากมาย where…where is where where เลยได้โอกาสไปกินร้านอื่นบ้าง เลยถือโอกาสรวมร้านมาให้เสียเลยค่ะ
ภาระกิจ Bar Hopper เริ่มขึ้นจากร้านนั่งสบาย เอนหลังรับลมเย็น ไปถึงดึกๆ กันเลยทีเดียว แหล่งอโคจรแนวตะวันตกมักจะรวมกันอยู่ที่ด้านหลังพูสีค่ะ ถนัดเดิน ก็เดินอ้อมพูสีไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เจอ น่าเสียดายที่แบตกล้องหมด เลยได้แต่รูปที่อยู่ในมือถือ เบลอบ้างเมาบ้างตามระยะเวลาที่ล่วงเลย ยิ่งดึกยิ่งวืด ฮ่าๆๆๆ
Utopia
ร้านนี้มาหลายทีด้วยภาระกิจการงานตอนนั้นเลยไม่เคยลองนั่งดื่มกิน ครั้งนี้เริ่มแต่เช้าๆ ถ้าเดินก็ตามหาพิกัดวัดหมากโมซอยอยู่ตรงกันข้ามกับวัด มีซอยเล็กๆ ที่แม้แต่มอเตอร์ไซค์สวนกันยังยาก ตอนที่กำลังเดินเข้าไป มีชาวต่างชาติเดินเป๋ออกมา มีคนลาวเดินมาส่ง สติเท่ากับศูนย์ โวยวาย จนพนักงานจับขึ้นรถป๊อกๆ แล้วบอกชื่อเกสท์เฮ้าส์ให้คนขับรถไปส่ง จากกลิ่นแล้วน่าจะมาจากการบริโภคเหล้าลาวไปเกินขนาด ปัญหาของชาวตะวันตกในการดื่มกินเหล้าสัญญชาติตะวันออก คือ การกะระยะเมาไม่ค่อยได้ คือกินเข้าไปแล้วไม่รู้จังหวะเมาของตัวเอง ถึงขั้นเดินไม่เป็น Blank out กันง่ายๆ
จากตรอกทางเข้ายามเย็นตอนนั้น มีลูกชิ้นปิ้ง ไส้กรอกปิ้ง และ ของกินเล่น แนวกับแกล้มขายตามทาง
ดูเหมือนว่าอะไรเสียบไม้ได้พี่เสียบหมด ไม่เคยลองกุ้ยช่ายเสียบไม้สักที แต่ด้วยความที่เราจะไปเป้าหมายที่ใหญ่กว่า กุ้ยช่ายจึงตกไปค่ะ
ให้เดินไปตามทางเรื่อยๆ จนสุดทาง จะเจอกำแพงอิฐด้านหน้าเหมือนแคบแต่ ด้านในกว้าง มีชานยกสูงอยู่ริมน้ำไว้ชมตะวันตกดิน
ร้านนี้ เมื่อก่อนมีชิชาตามโต๊ะด้วย ตอนนี้ไม่มีแล้ว อาหารที่เสิร์ฟ ก็เป็นอาหารฝรั่งง่ายๆ อาหารลาวจานฮิต พวก ไส้กรอกหลวงพระบาง ไคแผ่นทอด มาถึงเราก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง สั่ง House Wine มากินกันเลย จำไม่ได้ว่ายี่ห้ออะไร ที่นั่งตรงชานไม้ไผ่ริมน้ำ เต็มแเล้วเลยได้มานั่งที่ชานไม้ ยกสูงขนาด ตึกชั้นครึ่งแทน ถ้าเมาเดินพลาดมีร่วงขาหักได้
ส่วนใหญ่คนที่มานั่งเป็นชาวต่างชาติ กลุ่มชาวตะวันตก ญีปุ่น เกาหลี เสียมาก ร้านนี้เปิดเพลงเพราะ ไม่มีเพลงตลาดๆ คราวก่อนมา เปิด แนว New Age ทั้งคืน แทบจะจุดธูปเรียกยานแม่กันเลย
มีความรู้สึกว่าที่นั่งกว้างขวางขึ้น ภาพจาก ปี 2009 ตอนนั้นยังเป็นแนว Backpack ที่กินอยู่ประหยัด ที่โต๊ะมีแต่ Lao Lao Bucket (คือ ถังใบเล็กใส่เหล้าลาวและกระทิงแดง แบบเข้มข้น) แขกที่มากินในภาพ เป็นแนว Flash Packer คือเป็นกลุ่มอดีต Back Pack ยากจก ที่ทำงานมั่งมีศรีสุขแล้วนั่นเอง ดูๆ แล้วชอบแบบนี้มากกว่า เพราะนั่งสบายสะอาดตา ครั้งก่อนร้านไม่เรี่ยมเร้เรไรเท่านี้ 5555 วันที่ไปนั่งมีราหูอมจันทร์ด้วย เรียกว่ากบกินเดือน ช่วงราวๆ ทุ่มกว่าๆ อ้อยอิ่งอยู่สักพักเลยออกมา เพราะราตรียังยาว….
เขาว่านั่งที่ Utopia นี่จะเห็นวิวน้ำคานที่สวยที่สุด สวยจริงๆ ค่ะ แต่มีคนนั่งมากมายเกรงใจเลยไม่ได้เดินไปถ่าย เก็บมาได้แค่นี้
แผนที่ค่ะ
HIVE Bar & Smoke House
รูปหายากมาก เพราะไปถึงร้านแบตหมดบ้าง สติพังบ้าง ภาพนี้ถ่ายตอนกำลัง Count Down ปี 2010
ชอบร้านนี้ แต่ไปแล้วจะมีอุปสรรคในการถ่ายภาพเสมอ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ร้านบรรยากาศสนุกมาก แบ่งเป็นสามส่วน ด้านนอก นั่งดูรถรา ดูคนเดินไปมา นั่งด้านในได้บรรยากาศครึกครึ้นปาร์ตี้ นั่งในสวน ได้ความสบายกินเหล้าเพลินมาก ร้านตกแต่ง แนวๆ จับโน่นผสมนี่ได้ลงตัว วันดีคืนดีมีการเดินแบบชุดชนเผ่า จัดคอนเสิร์ต ที่นี่อีเว้นท์ชุกมาก ราคาเครื่องดื่มพวกค็อกเทล เอาเรื่องอยู่ค่ะ ลืมตัวนี่เสียหายหลายล้าน (กีบ) ร้านเปิดราวๆ 5-6 โมงเย็น เที่ยงคืนปิดค่ะ ร้านนี้มาหลายรอบมาแต่ละรอบสติสตังอยู่ไม่ค่อยครบเท่าไหร่ จำได้ว่าวีกรรมตอนที่มาช่วงสงกรานต์ ปี 2011 นี่ไปแกล้งศิลปินญี่ปุ่น ทีเมาแล้วเหมือนกัน เขามาทำ Street Performance มีลูกโป่งใบเล็กๆ ติดเต็มตัว เดินไปเจาะใบนึงแล้วหัวเราะ เจาะอีกใบก็หัวเราะอีก นางเลยสนุกช่วยกันเจาะหัวเราะเสียงดังทั้งคู่ แล้วมนุษย์ลูกโป่งฟีบและหญิงขี้เมา ที่พูดกันไม่รู้เรื่อง หัวเราะอย่างเดียว ก็พากันไปหัวเราะต่อที่ร้านหมี่เป็ด แต่ไม่รู้ว่าหัวเราะเรื่องอะไร จำหน้ากันคงไม่ได้แล้ว ตื่นเช้ามานี่เดินเก็บสติรอบเกสท์เฮ้าส์อยู่นานมาก ร้านนี้มีความเคลื่อนไหวบ่อยค่ะ ลอง เข้าไปเช็คในเว็บช่วงที่ไปนะคะ https://www.hivebarlaos.com ร้านอยู่หลังพูสี หาไม่ยาก ถามใครๆ ก็รู้จักค่ะ
แผนที่ร้านไฮวฟ์ ค่ะ
Chez Matt
แมทธิว (เสื้อขาว) กำลังจัดแจงบาร์
ด้วยความคิดถึงร้านปักหลักไวน์บาร์ที่ปิดทำการไปหลายปี ทำให้ฉันตามหาร้านใกล้ๆ กันบนถนนสีสะหว่างวงศ์ Chez Matt เดิมเป็นร้าน Satri Shop ของพี่ลำพูน ผู้หญิงที่ทรงอิทธิพลคนหนึ่งในหลวงพระบาง เจ้าของสตรีเฮ้าส์ด้วย ร้านอยู่ตรงสี่แยก ก่อนเข้าถนนคนเดิน ตอนนี้ได้แมทธิวกับเพื่อน มาเปิดเป็นไวน์ บาร์ อารมณ์คล้ายปักหลัก ที่คนท้องถิ่นมักจะมานั่งเสวนาพูดคุย ฉันเองรู้จักกับ Mathew ตอนทำหนังสือมหานที เขาเปิดร้านอาหารอยู่ตรงจุดที่บรรจบของน้ำคานกับน้ำโขงพอดี พูดเรื่องอดีตมานานเข้าเรื่องเลยดีกว่า Chez Matt เป็นร้านที่มีสองส่วน คือบาร์กับนั่งโต๊ะ เหมาะกับคนชอบดนตรีแนว Jazz แนว Lounge นั่งทอดหุ่ยเรื่อยๆ ปัญหาคือที่ตั้งอยู่ริมถนนมีรถผ่านตลอดเวลา เลยทำให้บางทีเสียงถนน รบกวนเสียงคนคุยกันไปนิด ร้านนี้มีไวน์ดีๆ ราคาโอเค ขายซิการ์ด้วย ของกินเล่นมีแค่ชีสเพลท กับพวกถั่ว ชิปส์ แค่นั้นนะคะ หิวก็กินข้าวมาก่อนแล้วค่อยมาเม้ามอย ใครชอบแนวนี้อย่าพลาดเชียว
ชีสเพลท กินไปซะเยอะ นึกได้ว่า ยังไม่ได้ถ่ายรูป ฮ่าๆๆๆๆ
รูปด้านใน …กล้องเริ่มไม่เสถียรแระ
แผนที่ร้าน Chez Matt
Icon klub
รูปนี้มือนี้ไม่เสถียรหนักๆ
ออกจากร้าน Chez Matt ฝั่งตรงกันข้ามมีบาร์ห้องแถวเดียว เล็กๆ น่ารักๆ เจ้าของ ทำงานคนเดียวรอบตัว คุยกับแขก ทำดริ้งค์ พวกค็อกเทลของที่นี่เพื่อนฝรั่งที่เคยมาเล่าให้ฟังว่าจิ๊ดใจมากๆ เลยพลาดไม่ได้ รูปเบลอตามดีกรีที่เพิ่มขึ้น วืดไปเรื่อยๆ นาทีนี้เริ่มถ่ายผู้ชาย ถ่ายขวดเหล้า เวิ่นเว้อแล้ว ร้านแค่งน่ารักมาก ผนังสวย ที่นั่งสบายดูดีไปหมด และกลุ่มคนที่เข้ามาร้านนี้ก็ลดอายุลงมามากมายจากร้านฝั่งตรงกันข้าม แลดูเจริญหูเจริญตาดีทีเดียว ร้านเปิด เวลา 5.00 น. ปิดเที่ยงคืนค่ะ
หันมาจ๊ะเอ๋กัน พอดี๊….พอดี
ร้านตกแต่งแนววินเทจ เก่าแต่สะอาดนั่งสบาย
เหล่า สปิริต ที่เตรียมสิงสู่ร่างปิศาจสุรา
แผนที่ร้าน Icon Klub ค่ะ
Fahrenheit Bar Beer
ยิ่งดึก ยิ่งลดอายุ
กรึ่มๆ เข้ามาในใจกลางเมืองเรื่อยๆ ออกจากไอค่อน ฉันคิดว่าเราน่าจะไปลองร้านที่วัยรุ่นวัยทำงาน ชาวเมืองหลวงเขาเที่ยวกัน คราวก่อน มาเที่ยวเคยไปเมืองซัว เดินเข้าไป เจอพนักงานต้อนรับ นึกว่าคณะช่างซอเชียงใหม่มารวมตัวกัน แต่งตัวน่ารัก ข้างในเต้นบาสล็อบ อื่ม…ไม่ใช่แนว พอไปดาวฟ้า อันนั้นแนวไป ตึ้ดมากๆ หญิงชายชาวลาวดื่มกันโหดมาก เพื่อความยืนยาวของตับไต เครื่องในของขี้เหล้า จึงคิดว่าขอ ร้านแนวๆ ที่คนทำงานมานั่งดื่ม ฟังเพลงคุยกันสบายๆ ดีกว่า แก่แล้วววว… พี่คนขับป๊อกๆ เลยจัดให้ มาร้านนี้เลย ร้านเปิดเพลงไทยเป็นส่วนใหญ่ มีการร้องตามท่อนฮุกบางท่อน สลับโต๊ะกันไป แล้วแต่ว่าใครอินเพลงไหน แต่ว่าคนที่มาจากเมืองไทยนี่สิ….นี่มันเพลงใครว้า… (ปล.ยังใช้เพลย์ลิสต์เพลง 80-90 อยู่) สีในร้านมันส์มาก ถ้าดึกว่านี้ หรือกินมากกว่านี้ มีเดินหมุนอยู่ในห้องแดงๆ นั่นแน่ๆ ฉันเรียกมันว่า ‘ห้องพิสูจน์แก่’ ถ้าเดินผ่านห้องแดงๆ นั้นไปห้องน้ำแล้วกลับมาโดยสวัสดิภาพ ถือว่าแน่มากๆ ร้านโล่งคนเยอะ ลมเย็น นั่งสนุกดีค่ะ เราสั่งเบียร์โปรมากินกัน สักโปรแล้วคิดว่าจะไปหาร้านต่ออีกสักร้านแล้วค่อย Call it the night 555
สิ่งนี้ เป็นอาหารที่ควรเอาไปแยกสารประกอบ คือมันหอมน่ากินมากรสชาติดีด้วย แต่มันเป็นญาติกับหนังควายจี่ ที่อมๆ เคี้ยวได้ราวๆ สามอาทิตย์ก็ยังไม่ขาดออกจากกัน ฉันนั่งเคี้ยวได้ ห้านาทียอม… ไม่ไหวจริงๆ คิดว่าน่าจะเป็นของแกล้มเหล้าวัยรุ่นจะได้นั่งกินกันมันส์ปากทั้งคืน
ยำแหนม อยากกินเผ็ดเลือกกินที่พริก ยากกินเปรี้ยวเลือกกินที่แหนม ไม่มีการคลุกมาแบบมัดมือชกเหมือนบ้านเรานะคะ เป็นอาหารที่เปิดทางเลือกให้ผู้บริโภค
ร้านนี้ เป็นการพามาโดย คนขับ เราจึงไม่สามารถบอกเส้นทางได้ค่ะ แต่ เข้าไปติดตามที่ FB page ของเขาได้ที่ https://www.facebook.com/fahrenheitbarbeerfanpage
Yen Sabai Bar
เป็นเสมือนร้าน After Hours ร้านตื๊ดๆ เขาปิดหมดแล้ว ร้านนี้เปิดได้ดึกกว่าชาวบ้านเลยมีคนมากินเยอะ ยิ่งดึกยิ่งแน่นค่ะ
อันที่จริงออกจากฟาเรนไฮต์แล้ว ฉันอยากกินหมี่เป็ด บนถนนพูว่าว ที่เคยมากินเมื่อหลายปีก่อน แต่ร้านหมี่เป็ดตอนนี้เหลือแต่เพิงร้างๆ เลยเลือกนั่งฝั่งตรงกันข้ามแทน คือเย็นสบายบาร์ เป็นร้านรวมขี้เหล้าสหประชาชาติทุกสาย ทั้งสายแข็งคอทองแดง และสายคออ่อนแบบสาวๆ เพิ่งหัดดื่ม ร้านนี้ขายเบียร์ราคาถูก ห้องน้ำก็ตามราคาเครื่องดื่ม ตั้งใจอยากรู้ว่าหมี่เป็ดหายไปไหนเลยไปถามร้านข้างๆ บาร์ดู เจ้าของไก่นึ่งข้างๆ บาร์บอก ว่าปิดไปละไม่รู้ไปไหน กินไก่นึ่งเหอะ เขาว่ามันแทนกันได้ คงคิดว่าหลอกคนเมาได้สินะ (ซึ่งก็ได้ผลจริงๆ นั่นแหละ) พอข้ามรั้วกลับมา ก็เจอไก่นึ่งวางหราอยู่บนโต๊ะ เพื่อนบอกว่าน้องเขารบเร้า เขาว่าไก่ขาวอร่อย จ่ะ…ทาสการตลาด สรุปคือได้ไก่มากิน แทนหมี่เป็ด และจำไม่ได้แล้วว่าอยู่ที่ไหน รู้แต่ว่าอยู่พูว่าว เพราะให้ป๊อกๆ จัดการ…กรรม
ไก่เป็นไก่กระทง ไม่เหนียวมาก เวลาเมา อะไรก็แทนกันได้…..
ผลจากการทรมานตับไตไส้พุงแล้ว อีกวันหนึ่งจึ่งมานั่งประกอบร่าง และรวบรวมสติที่หล่นหายไปเมื่อคืนนี้ที่ ร้านกาแฟประชานิยม ริมฝั่งแม่น้ำโขงหลังตลาดเช้า ตามสเต็บเดิมทุกประการ พร้อมทั้งยาดมโป๊ยเชียนในรูจมูก คลาสสิคมาก…ทุกครั้งที่มาหลวงพระบาง พี่คนเดิมก็จะถามว่า ย่านเหล้าลาวบ่อี่นาง …เราจะตอบว่า ไม่ได้กินเหล้าลาว เราแค่อาหารเป็นพิษ….(กลิ่นละมุดหึ่งมาก)
รสเม็ดมะขามคั่วมาเต็ม
