ปานจะฟิน…กินเที่ยวที่เมืองปาน # 2
ส่วนประกอบไส้อั่วเห็ดหอม รอบที่เราไป แม่บ้านเขาใส่ใบชาซอยละเอียดมาให้ด้วย ได้กลิ่นใบชานิดๆ อร่อยไปอีกแบบ
ต่อเนื่องจากโพสที่แล้ว พาไปเที่ยวแจ้ซ้อน หนึ่งในตำบลชื่อดังของอำเภอเมืองปาน คราวนี้พากันไปแนบชิดธรรมชาติ ไปกินนอนที่บ้านป่าเหมี้ยง และไปตะลอนชิมผลไม้เมืองหนาวออร์แกนิคที่บ้านแม่แจ๋ม น่าเสียดายที่ไปเก็บข้อมูลที่บ้านป่าเหมี้ยงไม่ได้นอนแต่ก็ยังได้เรื่องราวดีๆ มาฝาก
ไส้อั่วเมื่อทำเสร็จแล้ว เนื้อแน่นมีมันปนนิดๆ
บ้านป่าเหมี้ยงห่างจากแจ้ซ้อนไม่มาก ขับรถไปราวๆ หนึ่งชั่วโมง ในฤดูฝน ควรเป็นรถกระบะแบบขับเคลื่อนสี่ล้อ แต่สำหรับฤดูอื่นๆ แล้วคาดว่ารถธรรมดาก็ยังไหวค่ะ คำว่าเหมี้ยง มาจากคำว่า ใบเมี่ยงหรือใบชา ด้วยความสูงที่เหมาะสมทำให้ที่นี่ปลูกใบชา ทำเมี่ยง ทำหมอนใบชาและปลูกกาแฟได้ผลดี ที่นี่มีบริการโฮมสเตย์ราคาไม่แพงด้วยค่ะ ถ้าพักที่โฮมสไตย์แล้วทางแม่บ้านเค้าจะทำอาหารเลี้ยงด้วย เป็นเมนูพิเศษ คือยำใบชา ไส้อั่วเห็ดหอม และอาหารเหนืออื่นๆ อีกหลายเมนู
โฮมสเตย์ของที่นี่มีอยู่สองสามที่ ที่เป็นที่รู้จักกันดีคือโฮมสเตย์ป้าศรี โทรติดต่อได้ที่ 085 623 6798 อีกที่หนึ่งคือส่วนของโรงเรียนบ้านป่าเหมี้ยง ติดต่อได้ที่เบอร์นี้ค่ะ 086 188 8204
นอกจากที่พักแบบโฮมสเตย์ และอาหารแล้ว ชุมชนเขาเข้มแข็งดีนะคะ มีการรวมตัวกันเป็นกลุ่มทำกาแฟ กลุ่มทำหมอนใบชา และกลุ่มทำเมี่ยง มาพูดถึงเรื่องทำเมี่ยงกันก่อน เมี่ยงคือใบชาที่เอามานึ่งนวดแล้วบ่ม จะมีสองแบบคือแบบเปรี้ยวกินกับเกลือและแบบหวานที่จะใส่น้ำเชื่อม ขิงและมะพร้าวทึนทึกคั่ว สมัยก่อนแม่อุ้ย หรือย่าของฉันขายเมี่ยงเหมือนกัน แถวบ้านคนกินเมี่ยงเยอะแยะไปหมด เวลามีงานเลี้ยงจะจัดเมี่ยงใส่จานทั้งแบบเปรี้ยวและแบบหวาน แบบหวานบางทีก็ห่อมะพร้าวคั่วทำเป็นคำๆ ส่วนแบบเค็มจะวางเกลือเม็ดมาให้ด้วย เวลาง่วงๆ เค้าไม่ได้กินกาแฟเหมือนเดี๋ยวนี้ สมัยนั้นง่วงๆ ต้องเคี้ยวเมี่ยงกันค่ะ ชาวบ้านป่าเมี่ยงยังตื่นมานึ่งเมี่ยงมีเตาทำเมี่ยงแบบโบราณกันอยู่ เดี๋ยวนี้คนกินเมี่ยงน้อยลง ชาวบ้านเลยไม่ได้ทำทุกวันค่ะ
เหมี้ยงแบบออริจินัลที่พร้อมจะออกสู่ตลาด
พ่ออุ้ยคำรณ เสวี หนึ่งในกลุ่มโฮมสเตย์บ้านป่าเหมี้ยง กำลังก่อไฟนึ่งเมี่ยง ในเวลาเช้า
พูดถึงการทำเมี่ยงแล้วคุ้นไหมคะ ที่แม่กำปองก็มีการทำเมี่ยงเหมือนกันค่ะ ถ้าขึ้นไปที่กิ่วฝิ่นขับรถไปทะลุแม่กำปองได้เลย แต่หากจะไปชมวิว 360 องศา หรือทะเลหมอกตอนเช้า พระอาทิตย์ตกดินตอนเย็นที่กิ่วฝิ่น ต้องจอดรถ แล้วเดินขึ้นไปราวๆ 15 นาที
ตอนที่ไป แดดเปรี้ยง เพราะใกล้เที่ยง ฟ้าขาว เสียใจมาก เพราะคิวถ่ายภาพไม่ลงล็อก กิ่วฝิ่นจึงเป็นรูปป้ายและฟ้าสีขาว T.T
คนที่ชอบกาแฟ ก็ไปลองกาแฟ ที่ร้านประจำหมู่บ้าน กาแฟอาราบิก้าคั่วด้วยกระทะ แบบแฮนด์เมดมากๆ บรรจุถุง หากใครอยากลองชิมก็เขาก็มีบาริสต้าชงให้ค่ะ ร้านด้านหน้าดูธรรมดานะคะ แต่ด้สนหลังนี่เป็นวิวน้ำแม่ปานค่ะ บรรยากาศดีใช้ได้เลย
กาแฟป่าเหมี้ยงกับลำน้ำแม่ปาน
แม่บ้านคั่วกาแฟอย่างใจเย็น ได้ที่หรือไม่…ใช้ได้หรือยัง ขึ้นอยู่กับสัญชาติญาณและความชำนาญโดยแท้
ไม่สามารถอธิบายทางได้จริงๆ ขอแชร์แผนที่โรงเรียนไว้ก็แล้วกันค่ะ ถ้าหาโรงเรียนเจอรับรองว่าเจอทุกอย่างแน่นอน
[googlemaps https://www.google.com/maps/embed?pb=!1m16!1m12!1m3!1d7127.766491079657!2d99.38352864976768!3d18.834269902063536!2m3!1f0!2f0!3f0!3m2!1i1024!2i768!4f13.1!2m1!1z4LmC4Liu4Lih4Liq4LmA4LiV4Lii4LmM4Lia4LmJ4Liy4LiZ4Lib4LmI4Liy4LmA4Lir4Lih4Li14LmJ4Lii4LiHIOC4peC4s-C4m-C4suC4hw!5e0!3m2!1sth!2sth!4v1449030875402&w=600&h=450]
บรรยากาศ หมู่บ้านป่าเหมี้ยง
เก้าอี้นั่งผิงแดด แต่แดดตอนสายๆ ในฤดูฝนนี่แรงไป ฤดูหนาวคงอากาศดีมากๆ
สำหรับช่วง กุมภาพันธ์ ที่นี่จะมีลานดอกเสี้ยว กลีบดอกปลิวปกคลุมไปตามถนน มีลานดอกเสี้ยวให้ไปชมไปถ่ายรูปกัน สูดอากาศดีๆ ให้ฉ่ำปอดกันแล้วก็ขับไปเที่ยวต่อที่บ้านแม่แจ๋ม ที่นี่มีโฮมสเตย์เหมือนกันค่ะ ไปชิมน้ำพริกแมคาเดเมีย น้ำเสาวรสสดๆ และอาหารอร่อย อากาศเย็นสบาย เดินไปกินไป มีความสุขมากเชียว ที่บ้านแม่แจ๋มเคยทำ คลิ้ปวีดีโอไว้ค่ะ เป็นสารคดีท่องเที่ยวเชิงเกษตร บ้านแม่แจ๋มเริ่มต้นที่ นาที 1.51 ค่ะ
ทีมงานไปถ่ายกันตอนปลายฝนต้นหนาว อากาศดีแต่ชื้นแฉะไปหน่อย ฤดูหนาวเขาว่ามีบ๊วยให้กินด้วย
การเดินทางไปบ้านแม่แจ๋มค่ะ
เส้นทางเข้าถึงหมู่บ้าน ใช้ได้ 2 เส้นทาง เส้นทางที่1 มาจาก อ.ดอยสะเก็ด จ.เชียงใหม่ ผ่านทาง ต.เทพเสด็จ ระยะทางประมาณ 58 กม. เส้นทางที่ 2 มาจาก อ.เมืองปาน จ.ลำปาง ระยะทางประมาณ 36 กม. N 18 55 21 E 99 25 16
ข้อแนะนำ สำหรับฤดูฝน ควรใช้พาหนะขับเคลื่อนสี่ล้อ และตรวจสอบสภาพเส้นทางก่อนการเดินทาง
หากจะติดต่อบ้านพัก หรือโฮมสเตย์ก็ โทรไปที่
นายสุวรรณ มูลคำดี (ประธานกลุ่มโฮมสเตย์บ้านแม่แจ่ม)
08-1167-4291 และ 054380460
