พะเยาพุงกาง (1)
กุ้งเต้น อาหารริมกว๊านที่ใครๆ ก็ต้องมาโดนสักครั้ง เป็น Signature ริมกว๊าน มีขายทั้งในร้าน เป็นรถเร่
คำถามที่พบบ่อยในการเปิดบล็อกและเพจอาหาร มักจะมีคนเข้ามาถามว่า ไปจังหวัดนั้นจังหวัดนี้ กินอะไรดี ครั้นจะบอกว่า “Google is your best friend” ก็แลดูเป็นแอดมินเพจอาหารไก่กา ที่หาความรับผิดชอบต่อลูกเพจไม่ได้ ด้วยความรักและรับผิดชอบต่อการรอคอยคำตอบของลูกเพจ จึงอุทิศตนเป็นเครื่องโม่อาหารระเบิดร่างกันไป ดังนั้นเมื่อเดินทางไปทำงานจังหวัดอื่นๆ เลยพยายามพ่วงแผนกินเข้าไปด้วย แน่นอนมันไม่ใช่วันละสามมื้อ อย่างมนุษย์ทั่วไปเขากินกัน งานนี้ถ้าไม่ใช่ชูชกระดับมงกุฏเพชรทำไม่ได้บอกเลย
ทีมงานคณะทัวร์ตัวกลมตัดสินใจไปเก็บภาพงานลอยกระทงกลางน้ำที่จังหวัดพะเยา ในครั้งนี้ฉันจึงถือโอกาสแทรก แผนการกินทนเข้าไปในงานอย่างเนียนๆ รวบรวมมาจาก สัญชาติญาณล้วนๆ เพราะเพิ่งเว็บแล้ว ค้นพบว่าร้านอาหารที่แนะนำแต่ละร้านไม่ค่อยต้องจริตเท่าไหร่ ในโอกาสที่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 200 ของบล็อกพอดีเลยขอรวบรวมร้านอาหารในตัวเมืองพะเยามาให้ลองไปชิมกันค่ะ ส่วนใหญ่เป็นร้านแบบบ้านๆ มีบ้างที่เป็นร้านนักท่องเที่ยว
เจือจันทร์โภชนา
ไข่เจียวฟู เมนูดังของร้านที่พลาดไม่ได้
ร้านอาหารแนะนำของนักชิมรุ่นใหญ่หลายๆ ราย เคยตามไปชิมร้านแรกที่อยู่เวียงป่าเป้า ทางไปเชียงราย เป็นร้านอาหารตามสั่งแบบครอบครัวที่มีเมนูหลากหลาย ร้านที่เชียงรายดูเป็นร้านแนวครอบครัวบ้านๆ ในเวลานี้ร้านที่เวียงป่าเป้าเป็นลูกชายและลูกสะไภ้ดูแล ส่วนรุ่นพ่อรุ่นแม่ก็มาเปิดร้านเจือจันทร์ริมกว๊าน อยู่เยื้องๆ กับท่าเรือไปวัดติโลกอาราม ร้านใหม่ดูเก๋ไก๋กว่าเดิม ใช้เมนูอาหารเดิมของร้านเจือจันทร์ที่เวียงป่าเป้า
ผัดฉ่า
ข้อได้เปรียบของร้านเจือจันทร์สาขานี้คือ วัตถุดิบจำพวกปลา หาง่ายและสด เนื่องจากใกล้กว๊านพะเยาทะเลสาบและแหล่งอาหาร ขนาดใหญ่ของเมือง ร้านอยู่ติดถนนเลียบกว๊าน นั่งกินข้าวตอนเย็นรู้สึกเหมือนเมืองริมทะเล แถวๆ หัวหินและบางแสน ลมพัดเบาๆ กินกุ้งแช่น้ำปลากับเบียร์ ดูพระอาทิตย์ตกริมกว๊าน ฟินมากบอกเลย
คั่วปลาส้มใส่ไข่ เมนูนี้ฉันเสน่หามาก ไม่เสียแรงอยู่แหล่งผลิตปลาส้ม
อาหารแนะนำนอกจากนี้ ก็มี เมี่ยงปลาช่อน แกงป่า หลนปู อาหารที่นี่เป็นอาหารรสชาติภาคกลางนะคะ หากจะหาความเป็นท้องถิ่นแบบกุ้งเต้น ปลาเผา หรือ อาหารฮาร์ดคอร์เมนูอื่นๆ แนะนำว่าน่าจะไปร้าน ใกล้เคียงที่เขาขายแต่ กุ้งเต้น ปลาย่าง ไก่ย่างส้มตำไปเลยค่ะ โปรกว่าเพราะเขาขายเฉพาะทาง
แผนที่ร้านค่ะ
ร้านน้องอังปลาเผา
ปลานิลเผาสดๆ อันที่จริงร้านไหนก็มี แต่ดูร้านนี้แล้วคนเยอะ ดูภาษีดีกว่าร้านใกล้เคียง
ร้านน้องอัง เป็นร้านที่หลงมาค่ะ ช่วงที่ไปเขาจัดงานเข้าพรรษา เสียงรอบกว๊านดังมาก ร้านนี้ห่างจากท่าเรือ บริเวณที่จัดงานมาหน่อย แต่ไม่ไกลมาก และเสียงก็เบาลงมากแล้ว พอจะสื่อสารด้วยปากได้ ไม่เมื่อยมือ ที่เข้าร้านนี้เพราะเห็นคนพื้นที่เข้าไปนั่งกินกันอุ่นหนาฝาคั่ง เป็นพวกตามกระแส เลยเดินเข้าไปด้วย แล้วก็ไม่ผิดหวัง เพราะอาหารแต่ละอย่างรสชาติโอเคเลยทีเดียว ราคาก็น่าคบดี ปัญหาอย่างหนึ่งของร้านนี้อาจจะเป็นที่อาหารไม่ค่อยเร็วปรู้ดปร้าดเหมือนร้านปลาเผาร้านอื่นๆ อาหารมาทีละจานๆ วงปุ๊บหายปั๊บ ไม่เหลือหลอ มีกุ้งฝอยทอด ส้มตำ ปลาเผา ต้มยำไข่ปลา ลาบปลาทอด คิดว่ากุ้งเต้นคงอร่อยอยู่แต่ไม่กล้ากิน เพราะช่วงนั้นท้องไส้ไม่ค่อยดี ใครชอบแนวแซ่บนัว เชิญร้านนี้เลยค่ะ
ส้มตำ รสชาติจริงใจดี ปูเค็มดี ปลาร้าดี ขนาดสั่งใส่พริกแค่สองเม็ด คิดว่าจะไม่อร่อย ยังต้องสั่งมาสองรอบ
ต้มยำพุงปลา เมนูนี้กินร้อนๆ อร่อยมากมาย แต่พอเย็นแล้วอาจจะคาวไปนิด สั่งมาให้รีบกินนะคะ มันดีงามทีเดียว
แผนที่ค่ะ
กุ้งเต้นเฮือนโบราณ
บ้านโบราณทรงปั้นหยา ตระหง่านอยู่ริมกว๊าน ภาพนี่ถ่ายเมื่อปี 2553 เมื่อตอนที่เริ่มมีการบูรณะ
บ้านสวย มีรายละเอียดและการให้สีที่สวยงาม ปัจจุบันบ้านที่บูรณะแล้ว กลายเป็นสีน้ำตาลทั้งหลัง
ร้านกุ้งเต้นเฮือนโบราณ เป็นร้านที่นักท่องเที่ยวยังไงก็ต้องมาตอกบัตร รสชาติของปลาเผา ส้มตำ กุ้งเต้นที่นี่มาตรฐาน แต่สิ่งที่โดดเด่นกลับเป็นฉากหลังที่เป็นเรือนโบราณไม้สักทอง ทรงปั้นหยา ที่สร้างมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 เดิมที บ้านนี้เป็นเรือนรับรองแขกบ้านแขกเมือง ของคหบดีประจำเมือง คือหลวงศรีนครานุกูล ซึ่งต่อมาได้รับพระราชทานนามสกุล “สุทธิภัคดี” บริเวณบ้านทั้งหมด มีเนื้อที่ 9 ไร่ มีเรือนเล็กชั้นเดียวเชื่อมเรือนหลังใหญ่ บัดนี้ได้รับการบูรณะแล้ว สีสันของบ้านของเดิมกลายเป็นสีน้ำตาลทั้งหมด
ปลาเผาหน้าตาน่ากินของร้านเฮือนโบราณ
แผนที่ค่ะ
ส้มตำพี่ยลเก๊าบะม่วง (ใต้ต้นมะม่วง)
ตำมะม่วงรสชาติแบบคนเหนือแท้ๆ ที่หากินไม่ค่อยได้แล้วในเชียงใหม่
จากถนนที่เลียบกว๊านพะเยามาทางถนนราชวงศ์ ถนนสายนี้จะเรียกว่าถนนสายน้ำเงี้ยวก็ไม่ผิดนัก มีร้านขายน้ำเงี้ยวเรียงรายถึงสี่ร้าน แต่จะขอพูดถึงร้านขวัญใจชาวบ้าน เริ่มต้นที่สี่แยกแรกจากถนนเลียบกว๊าน จะเจอร้านส้มตำมีรถเข็นจอดอยู่ใต้ต้นมะม่วง เป็นอาคารปูนผสมไม้ ร้านนี้ไม่มีป้ายชื่อร้าน แต่ชาวบ้านรู้จักกันในนามร้านส้มตำน้ำเงี้ยวเก๊าบะม่วง ขายอาหารหลักๆ คือขนมจีนน้ำเงี้ยว น้ำยา และส้มตำ มีทั้งตำกระท้อน หรือตำบ่าต้อง ตำมะม่วง ตำมะละกอ แต่ที่อยากนำเสนอ คือตำมะม่วง รสชาติออริจินัล จริงๆ เพราะไม่ได้หวานเชื่อม ไม่ได้เอาน้ำพริกตาแดงมาคนๆ ใส่ ไม่ได้โรยปลากรอบ แต่ยังใช่ปลาแห้งป่นละเอียดหอม พริกแห้งตำและน้ำอ้อย ส่วนน้ำเงี้ยวนั้นใครที่ชอบกินน้ำเงี้ยวป้าสุขเชียงราย ที่ทำด้วยหมูสับปั้นก้อน แนะนำว่า ร้านนี้ อร่อยดีทีเดียวเผลอๆ รสชาติอาจจะชนะป้าสุขด้วย
น้ำเงี้ยวหมูสับก้อน ใช้ทั้งเลือดหมูและเลือดไก่เข้มข้นดี ไม่เผ็ดมาก
พี่ยล แม่ครัวผู้เสิร์ฟความอร่อย
แผนที่ค่ะ
น้ำเงี้ยวป้ายแดง
น้ำเงี้ยวรสชาติปานกลาง เป็นน้ำเงี้ยวแบบคนเชียงใหม่ทำกินกัน รสชาติกลมกล่อมนวลๆ ดี
ร้านนี้ตั้งอยู่ริมถนน ที่มาของชื่อร้านน้ำเงี้ยวป้ายแดง เพราะป้ายหน้าร้านเป็นสีแดง แต่คนพื้นที่เรียกส้มตำพี่กุ้ง ร้านนี้ก็ขายน้ำเงี้ยวส้มตำเช่นกัน แต่ต่างตรงที่ขายข้าวเงี้ยวด้วย จากอุปกรณ์เครื่องเคราแล้ว เราคิดว่าน้ำเงี้ยวและข้าวเงี้ยวผ่านมากๆ ร้านเป็นร้านธุรกิจแบบครอบครัว ขายแต่เช้า หมดก็ปิด รสชาติของน้ำเงี้ยว กินแล้วคิดถึงครอบครัวเลย เป็นรสและหน้าตาเดียวกันกับที่พวกป้าๆ เขาทำให้กิน รสชาตินวล ไม่เผ็ดมาก กสมกล่อมละไมดี ส่วนที่ชอบอีกเมนูหนึ่งคือข้าวเงี้ยว รสชาติดี คนที่ชอบข้าวเงี้ยวแบบข้าวร่วนนุ่มน่าจะชอบค่ะ ที่นี่เขาไม่เสิร์ฟกับหัวหอม มีแต่ข้าวกับพริกทอด กินแกล้มขนมจีน
ข้าวเงี้ยวพริกทอด
แผนที่ค่ะ
น้ำเงี้ยวป้าบุตร
น้ำเงี้ยวป้าบุตร แตกต่างที่กระดูกอ่อน น้ำรสจัดกว่าร้านอื่น คือเผ็ดลึกกว่า ผักกาดดองทำเอง เด็ดมาก
อีกหนึ่งร้านน้ำเงี้ยวที่อยู่ติดๆ กับร้านป้ายแดง ในขณะที่ร้านอื่นเน้นใช้หมูสับ ร้านนี้ใช้กระดูกอ่อน เปื่อยๆ ล่อนๆ รสชาติเหมือนขนมจีนน้ำเงี้ยวฮาร์ดคอร์ ที่ขายตามบ้านนอก ได้รสชาติพื้นถิ่น ร้านนี้ดูสะอาดสะอ้านมาก น้ำพริกน่าจะตำเอง สังเกตเห็นจากการตากพริกแห้งขนาดใหญ่ เรียงอย่างเป็นระเบียบบนกระด้งไม่ทับกัน ปกติพริกไซส์นี้ คนมักจะเอาแช่น้ำให้เปื่อยแล้วเอามาตำ ร้านนี้คงใช้วิธีตากแดดให้กรอบ ข้อดีคือพริกไม่มีเชื้อราและน้ำพริกหอมขึ้นด้วย ร้านเป็นร้านฟอร์แมตเดียวกับร้านขนมจีนอื่นๆ คือเป็นบ้าน แล้วแบ่งส่วนหนึ่งไว้ขายของ เสน่ห์ของร้านแบบนี้คือชาวบ้าน เดินมาซื้อ ยืนคุยกัน คนซื้อกลับบ้านตะโกนคุยกับคนนั่งข้างใน คุยกันเรื่องลูกเรื่องหลาน สนุกดี ได้อารมณ์ไปอีกแบบ สำหรับร้านนี้อีกอย่างที่เด็ดมากคือตำกระท้อน หรือต๋ำบ่าต้อง ใส่น้ำปู อร่อยมาก ผักแกล้มสดดีงาม
ตำกระท้อนน้ำปู กินแกล้มใบชะพลู
ป้าบุตร เสิร์ฟน้ำเงี้ยว
แผนที่
