พะเยาพุงกาง (2)
ร้านกาแฟ นิทาน บ้าน ต้นไม้ ร้านอบขนมเอง แต่งร้านสวยน่ารักซ่อนตัวในดงร้านขนมจีน
ใครๆ ก็อาจจะคิดว่า ไปพะเยา ไปกิน กุ้งเต้น ปลานิล ปลาคัง ปลาส้ม อันที่จริงแล้ว พะเยายังมีร้านน่ารัก รสนิยมวิไลซ่อนตัวอยู่ ไม่ว่าจะเป็นร้านพิซซ่าที่เป็นพิซซ่าจริงๆ ไม่ใช่พิซซ่าชีสเค้กขนมปังหนาๆ ใส่กลิ่นพิซซ่า ร้านกาแฟ สวยๆ น่าเสียดายที่เวลาน้อยไปเลย เก็บมาไม่ได้มาก ในบล็อกโพสท์นี้จะเป็นร้านที่อยู่บนถนนท่ากว๊าน และ ร้านที่อยู่นอกเส้นทางอื่นๆค่ะ
นิทาน | บ้าน | ต้นไม้
ร้านสไตล์อิงลิชคันทรี่ มีกาแฟ ขนมให้เลือก
ตอนเราตามหาร้านอาหาร คิดว่าเปิดดูในเว็บไม่น่าจะเวิร์ค เพราะช้ำใจมาก็หลายร้าน คราวนี้เปลี่ยนมาค้น ในเฟซบุคแทนอย่างน้อยรูปในเช็คอินและรูปในเพจร้านเอง น่าจะช่วยให้เราตัดสินใจได้ง่ายขึ้น แล้วพี่ฮวงก็มาสะดุดชื่อของร้านนี้ “นิทาน | บ้าน | ต้นไม้” อันที่จริงร้านอยู่บนถนนราชวงศ์เป็นถนนสายหลัก ซึ่งไม่น่าหายาก แต่ถ้าขับรถเร็วกว่า 40 กม./ชม. ไม่เจอแน่ค่ะ ป้ายร้านไม่ใหญ่มาก แถมเป็นไม้ทั้งตัวหนังสือและป้าย ต้องค่อยๆ ขับ หรือไม่ก็ถ้าเจอร้านขนมจีนป้ายแดง (ที่เขียนไว้ในโพสท์ก่อนหน้า) ก็จอดเลยเพราะร้านอยู่ตรงกันข้ามเลยค่ะ
ป้ายไม้น่ารัก …แต่มองไม่ค่อยเห็น…ป้าแก่ล้าววว
พื้นที่ของที่นี่แบ่งเป็นสองส่วนคือส่วนด้านหน้าเป็นร้านกาแฟ ด้านหลังเป็น พื้นที่อยู่อาศัย พรางตาด้วยสุมทุมพุ่มไม้ ดอกไม้สวยๆ ส่วนของร้านเอง ก็แบ่งเป็นสามส่วน ส่วนแรก คือ ส่วนกลางเป็นบ้านไม้ ส่วนที่สองเป็น ห้องเชื่อมต่อกันเป็นตึก ด้านในตกแต่งด้วยไม้ และต้นไม้ อีกด้านเป็นที่นั่งในสวนมีระแนงไม้และสวนแขวนบังแดดรำไร
น้องกระต่ายมานั่งต้อนรับตรงทางเช้า
ด้านข้างส่วนที่เป็นตึกผสมไม้ ฤดูร้อนเปิดแอร์เย็นสบาย
ในสวนนั่งสบาย
ร้านนี้ไม่ได้แค่สวยอย่างเดียว กาแฟยังอร่อยดีอีกด้วย เพราะอันที่จริงถ้าเราเดินทางไป เมืองเล็กๆ ความคาดหวังในกาแฟสดรสถูกปากมีค่อนข้างน้อย ร้านนี้เหนือความคาดหมายมาก เพราะส่วนใหญ่มักจะเจอกาแฟที่มีอาฟเตอร์เทสต์แบบเปรี้ยวปลาย แต่ของที่นี่ หนักแน่นดี ขมปลายมีกลิ่นช็อกโกแล็ตอ่อนๆ วันที่ไปฝนตกปรอยๆ พอหยุดนิด ก็มีแดดอ่อนๆ ส่องลอดระแนงไม้เข้ามา โอ้…โห…สวนเปียกฝนชุ่มๆ แสง และพร็อบแบบนี้มันมาร์ธาร์สจ๊วตชัดๆ ไปสืบๆ มาก็ทราบว่าร้านนี้เจ้าของเป็นวัยรุ่นเรียนจบ Food Science ที่ม.ช. แล้วไปเรียนต่อังกฤษ กลับมาจึ่งได้มีร้านเก๋ไก๋แบบนี้ ติดตามแฟนเพจของร้านที่ https://www.facebook.com/nithanbaantonmai
หมี โดน Coffee Bath ในสวน …Affogato อร่อยของ นิทาน | บ้าน| ต้นไม้
Scone อบใหม่ๆ หอมมาก
โรตีไอศกรีมผลไม้
เนื่องจากแผนที่ google ยังเป็นแผนที่เก่าอยู่ แต่ร้านอยู่ตรงบ้านเล็กเขียวๆ นี่แหละค่ะ รั้วสีเขียวตอนนี้เป็นสีขาวแล้ว
Forno Food & Café
พิซซา ซาลามี แฮม หมูสับ
จริงๆแล้วฉันอยากตามหาร้าน เตาอิฐพิซซ่า หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ เพราะตอนนี้เขาเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนเจ้าของแล้ว เป็นร้าน Forno แว่บแรกที่เห็นขวดเครื่องปรุงบนโต๊ะ คิดเลย…จะเวิร์คไหม แต่เอาน่ะ เรามาถึงที่นี่แล้ว ยังไงก็ต้องลองให้มันรู้กันไป เนื่องจาก สมรภูมินี้ เป็นร้านที่ 5 แล้ว ความอิ่มอยู่ที่เลเวล 9 เราจึงสั่งมาแค่สองอย่างคือสลัดและพิซซ่า … ตอนเข้าร้านนี้ ทีมงานบ่นอุบอิบ ว่าอิ่มๆๆๆ กินอะไรไม่ได้แล้ว โอ้ย..ไม่ไหว ไม่กินแล้วนะ แต่พอพิซซ่าถาดนี้มาวางเท่านั้น …เราก็กำจัดมันได้ด้วยสถิติความเร็วเหนือแสง เคี้ยวตุ้ยไม่พูดไม่จา เพื่อให้ได้สารอาหารครบสมบูรณ์เราจึงสั่งสลัดมาอีกถ้วย เป็นสลัดครีม ธรรมดาๆ คิดว่าร้านนี้ถ้ามากิน ควรพุ่งประเด็นไปที่พิซซ่าอย่างเดียว ก็ที่สุดแล้วค่ะ พิซซ่าบางกรอบ ชีสจริงจัง …ดีงามมาก อย่าพลาดเลยเชียว ฉันเอาไปยอยศในเพจ สองสามโพสติดกันเลย ร้านอยู่บนถนนท่ากว๊าน ติดตามเพจของทางร้านได้ที่นี่ค่ะ https://www.facebook.com/pages/Forno-Foodcafe-Phayao-Thailand/731490576898152?fref=ts
สลัดแบบครีมๆ กินเล่นเหมือนของหวานล้างปาก …
ร้านด้านในอบอุ่นนั่งสบายกว้างขวาง
หน้าร้านปัจจุบันค่ะ
แผนที่ร้าน อยู่ตรงที่เขียนว่าเตาอิฐพิซซ่าเลยค่ะ
ข้าวซอยแสงเพียร
ลูกค้าเยอะมาก ทั้งร้านทำงานกันมือเป็นระวิง แอบถ่ายเจ้าของร้าน เป็นรูปเดียวที่เขาอยู่นิ่ง น่าจะราวๆ 0.01 วิ
จากร้านอาหารฝรั่ง Forno ฝั่งตรงข้ามในเวลาเที่ยง วุ่นวายราวเกิดจราจล เป็นจราจลทางด้านอาหาร เป็นการเล่นเก้าอี้ดนตรีกินข้าวซอยก๋วยเตี๋ยว ร้านข้าวซอยแสงเพียร เปิดให้บริการมาสามสิบปีแล้ว เป็นร้านเก่าแก่ มีรายการอาหารที่ครอบคลุมฟาสต์ฟู้ด สิ่งอันที่เป็นป๊อบปูลาร์ไอเท่มทุกสิ่ง เป็นที่พึ่งของมนุษย์เงินเดือนทั้งหลาย ฉันพยายามแทรกตัวไปจนได้ที่นั่งมากับเขาด้วย ที่นี่นอกจากจะขายข้าวซอย ก๋วยเตี๋ยว น้ำเงี้ยว แล้วยังมีหมูสะเต๊ะอีกด้วย ฉันสั่งข้าวซอยมาลองชิม เส่นของที่นี่มีเอกลัษณ์ดี ทางร้านสั่งทำเป็นพิเศษ คือขนาดเส้นอยู่ระหว่างกลางระหว่างบะหมี่กับเส้นข้าวซอยทั่วไป
ข้าวซอยเนื้อ
นอกจากเส้นที่มีเอกลักษณ์ไม่ค่อยเหมือนใครในย่านนี้แล้ว ข้าวซอยแบบนี้ยังเป็นเอกลักษณ์ของข้าวซอยที่เคยกินตอนเป็นเด็ก เพราะเขาทำน้ำแกงเนื้อ และกะทิแยกกันเมื่อทำข้าวซอยก็ลวกเส้นเอา น้ำแกงกับเนื้อราด แล้วราดกะทิทับ หยอดด้วยซีอิ๊วดำ วางเส้นข้าวซอยทอดกรอบเป็นอันเสร็จพิธี รสชาติของที่นี่ก็ไม่รุนแรง ไม่เผ็ด ทำนองว่าให้ปรุงเอง ที่สำคัญคือไม่ค่อยหวงเครื่อง จัดกันเต็มที่ไปเลย
เครื่องแกล้มของข้าวซอยแต่ละชุด
ด้านหน้าของร้านเห็นชัดมาก เพราะจะมีควันย่างหมูสะเต๊ะลอยฉุยอยู่ หมูสะเต๊ะที่ย่างด้วยเตาไฟฟ้าปกติ จะแห้งแข็ง แต่ของที่นี่ประหลาดดี แม้ไม่ได้ปิ้งด้วยเตาถ่าน แต่เนื้อหมูยังคงนุ่มดีอยู่ ที่สำคัญขายดีมากๆ ตอนที่ไปกินนี่ เกือบๆ เที่ยงหมูสะเต๊ะ ก็หมดเลยครึ่งไปแล้วค่ะ
หน้าตาหมูและน้ำจิ้ม
หมูสะเต๊ะ ที่ขายดีเป็นเทนำ้เทท่า
แผนที่ค่ะ
บะหมี่โกชอง (ร้านนี้ปิดไปแล้ว ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นร้านมูมมาม)
บะหมี่โกชองริมกว๊าน
เป็นเรือนตายทุกครั้งเมื่อมาพะเยา เวลาอกหักจากอาหารไม่อร่อยร้านไหน จะมาซ่อมแซมความรู้สึกที่นี่ ร้านโกชอง เป็นร้านบะหมี่ในดวงใจ มาหลายปีดีดัก รสชาติคงที่คุณภาพคงเดิม มากี่ปีๆ ก็ยังเหมือนเดิม รักมาก ไม่เคยหวั่นไหวเลย แม้ว่าจะมีคนมาบอก ว่าร้านโน้นอร่อยกว่า ร้านนี้อร่อยกว่า ถึงไม้จะไปชิมจริงแต่ฉันก็ไม่เคยทอดทิ้งความภัคดีที่มีต่อร้านนี้ไปได้เลย เป็นไงล่ะ สุดยอดแห่งความมั่นคง ชอบร้านไหนจะละเมอเพ้อพก แซ่ซ้อง ไปอีกสามสี่เดือน กลับมาที่บะหมี่ ร้านนี้ทำบะหมี่และเกี๊ยวเอง ชอบหมูแดงที่นุ่ม ไม่หวานมาก น้ำซุปใสแหน๋ว มาทุกครั้งจะกิน แห้งชาม น้ำชามแล้วแกล้ม หมูสะเต๊ะ ให้ภาพเล่าเรื่องแล้วกันค่ะ หุๆๆๆ
หมูแดงๆๆๆๆๆ
สำหรับคนชอบข้าวหมูกรอบหมูแดง ไอเท่มนี้ก็ฟินมากเช่นกัน
หมูสะเต๊ะ เด้งๆ นุ่มๆ ไม่มีมัน
หน้าร้านค่ะ
แผนที่
กุ้งเผาท่าเรือริมกว๊าน
กุ้งแม่น้ำเผา สดหวานอร่อย แม้ว่าจะตัวไม่ใหญ่มาก แต่ก็เล่นเอา เกิดสงครามชิงกุ้งได้
จากฝั่งที่เป็นจุดท่องเที่ยวของกว๊านพะเยา เราขับรถเล่นไปรอบๆ กว๊านเพื่อให้เห็น กว๊านพะะเยาในหลายๆ มุมมอง และยังต้องการตามหาท่าเรือโบราณที่เขาว่าอยู่แถวๆ นั้นด้วย อีกฟากหนึ่งของกว๊านพะเยา สงบสบายมากๆ เห็นแล้วอยากมาปลูกบ้านใช้ชีวิตที่นี่เลยทีเดียว เพราะอากาศดี สงบ ร่มรื่นมีต้นไม่หนาแน่น ขับมาเรื่อยๆ เลยมาจ๊ะเอ๋กับร้านนี้ กุ้งเผาท่าเรือโบราณ จุดที่เป็นร้านกุ้งเผา เดิมเป็นท่าเรือมาก่อน ปัจจุบันนี้ไม่มีท่าเรือให้เห็นแล้ว มีแค่ร้านกุ้งเผากับอาหารอร่อยๆ เท่านั้น
กุ้งร้านนี้จะขายเป็นกิโล คือซื้อมากิโลหนึ่งสามารถแบ่งไปทำอย่างอื่นได้ แต่กิโลหนึ่งมีแค่ เจ็ดตัว ไปกันสี่คน ได้กินกันคนละนิดละหน่อย พอหอมปากหอมคอ แล้วก็สั่งต้มปลามาซดคล่องคอ กุ้งคือหวานมากเพราะสดจริงๆ ไปคราวนี้สั่งกุ้งเต้น เผ็ดมาก อร่อยมาก เป็นความเผ็ดชนิดที่เรียกว่า เผ็ดตายไม่เอาความ ต้องสั่งอย่างอื่นมากินแก้เผ็ด ติดตามความเคลื่อนไหวของร้านได้ที่เพจนี้ค่ะ https://www.facebook.com/pages/สวนอาหารกุ้งเผา-ปลาเผาท่าเรือโบราณบ้านทุ่งกิ่ว
กุ้งฝอยทอด
ต้มปลา
แผนที่ค่ะ
