Zhujiajiao 朱家角
Water Village แห่งเซี่ยงไฮ้
ล่องเรือช้าๆ เนิบๆ
วันที่ 2 ของเซี่ยงไฮ้ หลังจากเช็คอินเข้าโรงแรมแล้ว เราก็จองทริปไปที่ยวเมืองน้ำที่จูเจียเจี่ยว ซึ่งโรงแรมเขาขายทัวร์นี้ด้วย สนนราคาคนละ 100 หยวน เป็นค่ารถตู้เล็กที่นั่งได้ 6 คน ไปส่งจนถึงเมืองจูเจียเจี่ยว นอกเมืองเซี่ยงไฮ้
รถออกจากโรงแรม 9.30 น. พาเราออกไปนอกเมืองเซี่ยงไฮ้ วันนั้นฝนตกหนัก เซี่ยงไฮ้ที่เราพบเห็นก็คือเมืองสีขาวๆ มีตึกสูงรางเลือน นั่งรถประมาณหนึ่งชั่วโมง ก็มาถึงจูเจียเจี่ยว คนขับพาเราลงจากรถมาถึงท่าเรือ เราต้องซื้อตั๋วเรือลำละ 125 หยวน สำหรับ 6 คน เรือลำเล็กๆ ใช้แรงคนพาย ไม่มีเครื่องจักร พาเราพายไปบนแม่น้ำที่สองข้างทางเป็นบ้านเรือนจีนโบราณ ที่ตามประวัติบอกว่ามีอายุประมาณ 1700 ปีมาแล้ว
บ้านเรือนแบบโบราณ กระเบื้องโบราณ เป็นเสน่ห์งดงามของที่นี่
เรือพาเราลัดเลาะไปในบ้านโบราณหลังคาเก๋งจีน กระเบื้องซ้อนหนา บ้านส่วนใหญ่เป็นร้านขายของ ร้านอาหาร ร้านชา ร้านขายของที่ระลึก มีการทิ้งขยะลงในแม่น้ำบ้าง ความที่เรือไม่ใช้เครื่องจักรเลย ทำให้เราอยู่ในความเงียบ มีเพียงเสียงของคนสองฟากฝั่งน้ำแคบๆ เท่านั้น เรือพาเราพายไปมาสักครึ่งชั่วโมงก็พาเรากลับมาส่งที่เดิม
สองข้างทางม่นักท่องเที่ยวเดินประปราย ส่วนใหญ่ ร้านที่ติดน้ำจะเป็นร้านอาหาร
จากนั้นเราก็พากันเดินข้ามสะพานหินโค้งสูงที่พาเราข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง เราเดินไปในถนนที่ปูด้วยแผ่นหินขรุขระ ถนนแคบๆ นั้นเป็นบ้านเก่าแก่ หลังคาแทบชนกัน ด้านหนึ่งของแนวอาคารติดกับแม่น้ำที่เราเพิ่งล่องเรือมาตะกี้
ถือเป็นเมืองท่องเที่ยวที่น่าตื่นตาสำหรับคนต่างชาติที่เห็น “จีน” แค่ในหนังจีน จูเจียเจี่ยวทำให้เราอยากมีวิทยายุทธ ใช้วิชาตัวเบาเหาะไปบนหลังคาโบราณที่ลดหลั่นกันไปนั้น และร้านอาหาร ร้านชา ในถนนแคบๆ นั้น ก็พาเราไปสู่โรงเตี๊ยมที่มีจอมยุทธ นักเดินทางแบ็คแพ็คของยุทธภพ ผ่านทางมาแวะพัก กินอาหาร กินเหล้า หรือจิบชากัน
มุมบนเหนือสะพานกับสิงห์อารมณ์ดี
ขึ้นรถ ลงเรือ แล้วก็ลงเดิน เราเลือกร้านอาหารริมน้ำ สั่งอาหารจีนมากินกัน มีแปะแก่ๆ เดินถือซอจีนเข้ามาถามว่าจะฟังเพลงไหม เราไม่ตอบรับ เขาไม่เพียงไม่เดินออกไป แต่นั่งลงเล่นให้เราฟังเลย ป้าโต๊ะข้างๆ ทำสายตา และคิ้วขมวดมองมาที่เรา แล้วทำมือไม้ให้รู้ว่าเขาต้องการเงิน เราจึงบอกเขาว่าเราไม่ต้องการ เขาขอเงิน 35 หยวน เราบอกเราไม่ต้องการฟังเพลง เขาเดินหงุดหงิดออกไป
หลังคาติดกัน น่าสนุกถ้าเกิดในยุคจอมยุทธ
อาหารที่นี่อร่อย เป็นอาหารจีนมื้อแรกของเซี่ยงไฮ้ที่เรารู้สึกว่าอร่อย ปลานึ่งตัวนั้นนึ่งได้เรียบง่าย เพียงแค่ใส่เกลือเฉยๆ ความสดของปลาบวกกับเกลือก็อร่อยมากมาย แต่เต้าหู้เหม็นของเมืองนี้เหม็นวายป่วง ข้าพเจ้าผู้ชอบกินโช่โด้ฝู่มากมาย ก็กินไม่ได้ ต้องคายทิ้งเลยทีเดียว กินโช่โต้ฝู่มาสาเมือง พบว่าที่คุนหมิงมีกลิ่นแต่พองาม เมื่อทอดร้อนๆ กินกับเบียร์ยามหนาวเย็นนั้นก็เติมเต็มค่ำคืนได้ดีทีเดียว โช่โต้ฝู่ของหางโจว มีกลิ่นแรงขึ้นมา กินได้สองชิ้นก็ต้องวาง แต่ของจูเจียเจี่ยวนี้ข้าพเจ้าไม่สามารถจริงๆ
กินข้าวเสร็จก็เดินช็อปปิ้ง พบว่าของในเมืองนี้ขายแพงมาก ข้าพเจ้าซื้อกี่เพ้าตัวจิ๋วไปฝากหลาน ต่อราคาได้ครึ่งต่อครึ่ง และไปพบงานโปสการ์ดภาพวาดพิมพ์ด้วยคุณภาพดีมากๆ ในร้านโปสการ์ดที่นี่เหมือนกัน
เดินเล่นในตลาดนักท่องเที่ยว
หมูต้มซีอิ๊ว มีขายอยู่ทั่วไป
ดูจากแผนที่แล้ว ณ ที่ตรงนี้ไม่ไกลจากแม่น้ำแยงซีเกียง ซึ่งข้าพเจ้าใฝ่ฝันอยากมารู้มาเห็นที่ริมฝั่งแม่น้ำแยงซีเกียงที่เซี่ยงไฮ้ เนื่องจากเป็นจุดที่แม่น้ำแยงซีเกียงไหลลงสู่ทะเล เป็นปากแม่น้ำที่กว้างใหญ่มากๆ จึงพยายามสื่อสารกับคนขับรถว่าช่วยพาเราไปดูหน่อยได้ไหม เขาบอกไม่ได้ แต่ก็อธิบายเราไม่ได้ว่าทำไม เราจึงโทรกลับไปที่โรงแรมให้พนักงานช่วยถามให้ ก็พบว่าถนนที่พาดข้ามแม่น้ำแยงซีเกียงที่เราเห็นในแผนที่นั้น คือถนนลอดใต้แม่น้ำ และความที่เมืองใหญ่มาก จากในแผนที่ที่ดูไม่ไกลนั้น เมื่อต้องมุดน้ำดำดิน ก็อาจกินเวลาไปมากมาย
