เอาชูชกดอยไปลอยทะเล แจงลอนขนมจีนในตลาดประแสร์ “ไปแกลงไหม” คําถามลอยลมมาในขณะที่กําลังง่วนกับข้าวนึ่งน้ําพริกหนุ่มและไข่ต้ม กูเกิ้ลในสมองสั่งการค้นหาคําว่าแกลง พบแต่คําว่า นิราศเมืองแกลง บทประพันธ์ของสุนทรภู่ ความรู้เกี่ยวกับเมืองนี้น้อยนิดเท่าหางอึ่ง ในขณะที่กําลังจะละความสนใจ แต่ประโยคต่อมาก็ทําให้ตัดสินใจแพคกระเป๋าทันทีเมื่อท่านพี่คนเดิมบอกว่า “ที่นั่นปูสดมากอาหารอร่อยทุกอย่าง” ไม่ถามว่าเดินทางอย่างไร ไปกี่วันคําว่าปูสดมากทําให้ทุกอย่างพร่าเลือนเหมือนโดนสะกดจิต ปูเนื้อสดหวาน ที่วาสนาฟิชชิ่งพาร์ค …
