ประณีตกับอาหาร ละเมียดละไมกับการใช้ชีวิต ที่สวนทูนอิน “วันนี้พี่จะพาไปกินข้าวบ้านพญาอินทรีย์ ครอบครัวที่เป็นเจ้าของเขาทั้งลูก” โอ้โห…ฟังดูแล้วเร้าใจมาก ว่าแล้วท่านพี่สหายสายท่องเที่ยวก็ขับรถพาขึ้นดอยมาโป่งแยง ยิ่งสูงขึ้นอากาศยิ่งค่อยๆเย็นลง เราลดกระจกให้ลมเย็นพากลิ่นป่าสดชื่นหลังฝน แทรกตัวเข้ามาปนกับกลิ่นของเครื่องปรับอากาศที่เพิ่งปิดเครื่องไป…การออกนอกเมืองบ้างนี่มันดีจริงๆ เมื่อเดินเข้าไปในร้าน เราค่อยๆปรับตัวให้ช้าลงเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ กลิ่นหอมเย็นๆ ของดอกไม้โชยมา ได้ยินเสียงน้ำไหล พาให้ใจสงบอย่างบอกไม่ถูก เหมือนพาตัวเองหายเข้าไปในอีกโลกหนึ่ง ตัดขาดจากความวุ่นวาย เราคิดว่านี่น่าจะเป็นความหมายของ Turn on… Tune in…Drop out ในแบบของเรา ซึ่งคงไม่ค่อยตรงกับของ Timothy Leary เจ้าของคำพูดนี้สักเท่าไหร่…
“ไข่พะโล้ที่ใช้ไข่ไก่…มันเสียความเป็นพะโล้” หนึ่งหม้อ ร้อยเรื่องราว ที่เพชรนครโภชนา | Kitchen People ใครๆ ก็บอกว่าข้าวแกงเป็นอาหารง่ายๆ อันที่จริงแล้วเบื้องหลังแต่ละหม้อของร้านข้าวแกงดีๆ แต่ละร้านนั้นอาจจะไม่ได้มีความง่ายเสมอไป ร้านเพชรนครโภชนา เป็นหนึ่งในร้านที่ให้ความสำคัญกับทุกรายละเอียดของอาหารเพื่อให้แกงแต่ละหม้อ ข้าวแกงแต่ละคำ ออกมาเป็นอาหารที่ไม่เพียงให้ความอิ่มท้องแต่อิ่มใจด้วย ส่วนตัวแล้วรู้จักกับพี่เปี๊ยก และ พี่เปิ้ล มาเกือบสิบปีตั้งแต่ย้ายบ้านมาอยู่แถวแม่โจ้ เพราะเดินข้ามไปกินข้าวเช้า ที่ร้านเพชรนครโภชนามาตลอด จนหลับตาจิ้มได้ว่าแกงหม้อไหนอยู่ตรงไหน เพราะเขาไม่เคยเปลี่ยนตำแหน่งแกง และรสชาติอาหารของที่นี่ เหมือนเดิม เพิ่มเติมคือมีไก่เป็น พีอาร์ #ความละมุนของแกงเมืองเพชรและความเผ็ดร้อนของแกงนคร ความอร่อยที่เกิดขึ้นของร้านนี้…
อร่อยติดตลาดที่กาดมิ่งเมือง ในยุคข้าวยากหมากแพงนี้ เงิน 50 บาท เดินเข้าร้านอาหารในเมืองบางร้านก็ไม่แน่ใจแล้วว่าจะมีอาหารราคานี้ หรือถ้ามีก็ไม่แน่ใจแล้วว่าจะกินอิ่ม โดยเฉพาะผู้หญิงผู้เป็นโรคกระเพาะ (คราก 555) ครั้งนี้มาเดินเล่นที่กาดมิ่งเมืองสำรวจราคาอาหารแต่ละร้านคือสบายกระเป๋าสุดๆ แต่ออกจากบ้านที่แม่โจ้มาตั้งไกล จะมากินจุ๊บจิ๊บก็ใช่ที่ และจะใช้วิธีการหาข้อมูลแบบเดิมๆ ด้วยการกูเกิ้ล ก็น่าเบื่อไปหน่อย เลยคิดว่าจะเริ่มจากร้านที่ 1 กินเสร็จแล้วถามคนในตลาดนั่นแหละ ว่ากินร้านไหนบ่อยที่สุด แล้วทำอย่างนี้ต่อๆ ไปเป็นลูกโซ่ เพราะคนที่อยู่ที่เดิมๆ ทุกวันย่อมรู้ดีกว่าเรา นี่แลดูเป็นผู้ที่ร่ำรวยเวลาและอุทิศชีวิตให้การกินมาก555 …อย่าเสียเวลา มาเริ่มกันเลย #น้ำเงี้ยวช่างเลือก #ขนมเส้นป้าไร…
รับประทานอาหารฝรั่งเศสท่ามกลางบรรยากาศแสนพิเศษติดริมแม่น้ำปิง ที่ภัตคารอาหารฝรั่งเศส เลอ คริสตัล เลอ คริสตัล กลับมาเปิดครัวเปิดบ้านต้อนรับฤดูหนาวด้วยเมนูอาหารฝรั่งเศสแสนอร่อยอีกครั้ง โดยเปิดให้บริการในช่วงเย็นให้ลูกค้าได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศของฤดูหนาวที่กำลังมาเยือนเมืองเชียงใหม่ สามารถเลือกรับประทานได้ทั้งแบบ À la carte หรือเซ็ตเมนูที่รังสรรค์โดยทีมเชฟฝีมือดีประจำเลอ คริสตัล ด้วยวัตถุดิบสุดพรีเมียม เป็นอาหารฝรั่งเศสรสชาติดีเช่นเดิม อาทิ ๐ Pan-Fried Foie Gras with Mix Fresh Fruit, Peach and Berry…
ครัวหลังวัง พ่อครัวใจใหญ่มากกกกกก นานมาแล้วที่ไม่ได้ใจเต้นกับร้านอาหารตามสั่ง ร้านครัวหลังวังเป็นร้านที่ทำให้รู้สึกหิวตั้งแต่จอดรถ เพราะกลิ่นอาหารแต่ละจานคือดีมาก ร้านอยู่ใต้ต้นไม้ร่มรื่น หากเราออกจากตัวเมืองเชียงใหม่ ขับรถมุ่งหน้าไปทางอำเภอแม่ริม ขับไปเรื่อยๆ ผ่านสถานีตำรวจ ก่อนถึงแม่ริมพลาซาจะมีซอยเล็กๆ เลี้ยวเข้าไป (ทางเข้าเดียวกับทางไปโฟร์ซีซันส์ และ พระตำหนักดาราภิรมย์) ถึงสะพานแล้วเลี้ยวขวาไปสักสองร้อยเมตร จะเจอกับร้านครัวหลังวังอยู่ขวามือ ร้านทำเป็นซุ้มไม้ไผ่ เป็นหลังๆ เปิดเพลงลูกทุ่งจังหวะเย็นๆ ลมเย็นๆ ใบไม้ปลิว บรรยากาศซุ้มกุ้งเต้นมาก คือถ้าไม่ติดงาน มีเลื้อยต่อเบียร์แน่นอน 5555 อาหารตามสั่งกลุ่มผัดทั้งหมดของร้านนี้ มาในจานขนาด 12…
อร่อยสลัด Salad Terrace ร้านนี้เป็นร้านที่ไม่ได้กินมานานมากแล้ว แล้วก็ได้โอกาสแวะมาอีกทีเป็นหมู่คณะ ตั้งใจว่าจะไม่กินแค่สปาเก็ตตี้เพสโต้ปลาเค็ม กับน้ำผัก เพราะไปทุกครั้ง เกือบ 90% ต้องสั่งเมนูนี้ เพระอร่อย โดนเมนูนี้ตกแบบซ้ำซาก เจ้าของร้านเขาปลูกผักเองทั้งหมด เป็นไฮโดรโพนิคส์ที่มีเครื่องควบคุม มีการทำงานร่วมกับมหาวิทยาลัยแม่โจ้เพื่อให้มั่นใจได้ว่าผักที่รับประทานเข้าไปนั้นมีความปลอดภัย เขาชวนไปดูสวนผักของเขาและ ชวนไปดูการล้างผัก และกระบวนการสบัดน้ำออกจากผักด้วย ครั้งนี้มาที่สาขาโชตนาใน Tops Super Market สั่งอาหารเต็มโต๊ะ ท้อปฟอร์มมาก • Apple Rocket Salad…
ส้มตำร้อนกับปฐมบทของลานประหารปูในเชียงใหม่ ที่หลบภัยผงชูรส ที่ส้มตำเฮาส์ ต้นตำรับยกครก ย้อนไปราวๆ เมื่อ 20 ปีก่อน ร้านส้มตำส่วนใหญ่ไม่ได้มีลักษณะเป็นร้านจริงจังมากมายนัก ส้มตำมักจะขายในร้านอาหารอีสาน หากเป็นร้านคนเหนือก็จะขายในร้านขายขนมจีน จะมาเปิดเป็นร้านขายส้มตำจริงๆ จังๆ นี่นับได้เลย ช่วงที่เริ่มทำงานใหม่ๆ มีร้านส้มตำมาเปิดขายส้มตำหลายอย่าง เป็นร้านที่นั่งกินประจำ และไปกับเพื่อนสาวอีกคน เราเรียกร้านนี้ว่าลานประหารปู ร้านที่ว่านี้คือร้านบ้านส้มตำนั่นเอง เวลาไปจะสั่งตำโล่งโจ้ง กินกันคนละสองครก เอาซากปูมากองตรงกลาง ถ้าไม่หนำใจก็สั่งเพิ่ม ใครมาถามว่าร้านนี้ มีอะไรอร่อยอีกเราจะไม่เคยรู้เลย เพราะกินอย่างเดียวคือตำโล่งโจ้ง จนมาถึงวันนี้ วันที่ร้านส้มตำป๊อบมาก ทั้งตำถาด…
เมื่อชีวิตติดซีรีส์ 4 เมนูยอดฮิตแก้คิดถึงเกาหลี โควิดทำให้ซีรีส์เกาหลีฮิตมากขึ้น เดี๋ยวนี้มีคนรู้จักอาหารเกาหลีมากมาย บางคนทำกินเองที่บ้านได้ ฉันเองก็ทำกินเองบ่อย แต่ทำยังไงบรรยากาศก็คงไม่เหมือนที่เกาหลี เพราะการกินอาหารเกาหลีต้องได้บรรยากาศแบบเกาหลีๆ ไง อาหารเกาหลีที่สั่งเป็นจานกินคนเดียวลำบากมาก ดังนั้นการแก้คิดถึงเกาหลีครั้งนี้จึงเป็นการไปกินแบบจานเดียวที่ Kpop Tteokbokki ฟังเพลงเกาหลีไปด้วย ได้อารมณ์เหมือนนั่งอยู่กลางเมียงดง อาหารแต่ละจานชวนให้คิดถึงตัวละครเกาหลีที่รักที่เคยดู มาทดสอบความเป็นติ่งเกาหลีกัน ใครจำได้ว่าอาหารจานเหล่านี้เคยอยู่เรื่องไหนบ้างมาแชร์กันได้เลย •짜장면 จาจังมยอน หรือจาจังเมียน คนที่กินได้สุดมากๆ และทำให้ติ่งเกาหลีหลายๆ คนรู้จักอาหารจานนี้คือยุนอึนฮเย ในบทของโกอึนชัน บาริสต้าทรงพลังในคอฟฟี่ปริ้นซ์ และในเรื่องล่าสุด คือ Hi…
กับข้าวเล่าเรื่องเมือง ที่เอื้องคำสาย คราวก่อนได้โพสต์เรื่องเกี่ยวกับแกงฮังเล และก็มีมิตรรักนักกินหลายท่านเข้ามาออกความเห็นที่น่าสนใจมากๆ ครั้งนี้เลยอยากมาชวนกินอาหารร้านเอื้องคำสายแบบเต็มๆ กัน สูตรอาหารของที่นี่เป็นอาหารเมืองที่ใช้รับรองแขกบ้านแขกเมืองได้ดี เพราะร้านอาหารเมืองที่สะอาด ไม่ร้อน มีที่นั่งสบายๆ ในเชียงใหม่หาได้ค่อนข้างยาก ส่วนใหญ่ร้านอร่อยก็นั่งนานไม่ค่อยได้ มักจะแพ้กองทัพยุง หรือบางทีก็แพ้ภัยผงชูรส สู้อูมามิไม่ไหว (ไม่ใช่ไม่ชอบแต่ระยะหลังอายุมากขึ้นมันกินผงชูรสแล้วเหนื่อยไป^^) กลับมาที่เอื้องคำสาย หากมองผ่านอาหารเมืองทั่วไปจะพบหลายเมนูที่น่าสนใจมากๆ เป็นอาหารเมืองในแบบที่เราไม่เคยเห็น ทางร้านจึงเล่าให้ฟังว่า อาหารที่ร้านเป็นอาหารเมืองสูตร “บ้านตึก” ซึ่งเป็นบ้านของคุณหลวงอนุสารสุนทร หรือ นายสุ่นฮี้ ชุติมา คหบดีผู้เก็บและบอกเล่าเรื่องราวของเชียงใหม่ผ่านภาพถ่ายฟิล์มกระจก นับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2440-2470…
ปริศนาแกงฮังเล จากพลัดถิ่นเป็นพื้นถิ่น สู่สำรับคลาสสิคที่เอื้องคำสาย ในรูปนั้นไม่ได้ใส่ชื่ออาหารผิดแต่อย่างใด เพราะนี่คือแกงฮังเลเชียงแสนรสชาติคล้ายๆ แกงโฮะที่มีน้ำ แต่ไม่ใส่วุ้นเส้น “ฮังเลเชียงแสน” เป็นเมนูที่ไปกินเมื่อไม่นานมานี้ที่ร้านเอื้องคำสาย ในโอลด์ เชียงใหม่ (ศูนย์วัฒนธรรมเชียงใหม่) เห็นหน้าตาตอนแรกแล้วก็ให้ประหลาดใจ เพราะแกงฮังเลเชียงแสนนั้นหน้าตาไม่ได้ลม้ายใกล้เคียงกับแกงฮังเลที่เคยกินมา เพื่อที่จะลองหาดูว่าลักษณะของแกงฮังเลที่เรารู้จักมีที่มาที่ไปอย่างไร และทำไมแกงฮังเลเชียงแสนจึงหน้าตาผิดฝาผิดตัวกับแกงฮังเลที่เราคุ้นเคยไปมากมาย แกงฮังเลที่แถวบ้านเรากินนี้เขาเรียกว่า “แกงฮังเลม่าน” ซึ่งหมายถึงแกงของพม่า (ม่านหมายถึงพม่า) จึงเริ่มค้นหาข้อมูลจากหลายๆ แหล่ง รบกวนชาวเมียนมาร์ ชาวไทใหญ่ หลายคน ได้ความว่า จากฐานข้อมูลอาหารพื้นบ้านล้านนา โดย ศูนย์สนเทศภาคเหนือ สำนักหอสมุด…